Pretending to be someone I am not made me send out a lot of negative energy, at that time unwittingly, into the world. It is like a stone you throw into a pool. The stone is the negative energy you put in and the circles become bigger and bigger. Then at some point the circles reach the end of the pool and start coming back at you! Most of the times these returning circles will be people crossing your path that gets you in a lot of trouble. These people are attracted by your energy, the person you are pretending to be. But not the real you! Never blame these people because it’s you who threw the stone and thus created your own life. Trying to maintain this way of living does cost you a lot of energy and can come with all sorts of illness and even worse, hard times for the people you love!
Extensive experience has taught me that leading a life in which I did listen to my ego and not my inner voice, the written above is sure to happen. I have lived it and that is why I put my trust in it to happen.
A very good thing is that I also put my trust in the opposite! Be very honest to yourself and others and life will bring you situations that do suit you. Dare to listen to your inner voice and the circles in the pool will again be people attracted by the energy you put into this world. Only this time it is your energy! Be totally yourself, with all your insecurities and connect with others is the important lesson. Insecurity can make you withdraw in your own little world, staying away from other people, afraid to get hurt. Connect with others as they are the energy that guides you on your way! Other people will point you in the right direction, don’t miss out on all the opportunities.
You don’t have to “achieve” anything in life, don’t try to control life. Let life control you and go with the flow, bend with the wind. Don’t put so much pressure on yourself in chasing “social standards”.
Only think about what kind of energy you send into the world and really trust in the fact that all situations in your life are there for the right reason!
hallo,
BeantwoordenVerwijderendit is een grote verandering van levenshouding. Waaraan merk je dat verschil? Het zal wel vriendschappen kosten, want die passen dan opeens niet meer. Dan voel je bij oude vrienden niet meer prettig omdat die nog de energie hebben die jij vroeger had. Klopt het in de liefde dan ook meer? krijg je dan het gevoel dat je leven op zich meer klopt. misschien ook in hobbies?
Hoi Kate
BeantwoordenVerwijderenLeuk je reactie! Heel diep van binnen heeft iedereen volgens mij de wijsheid in pacht. Wat wel en niet bij je past. Het voelt zoveel rustiger als je durft te uiten wie je echt bent. Ik zeg niet voor niks, durft. Zeker in het begin niet gemakkelijk en terugval is soms logisch...Je hebt gelijk dat je vrienden verliest en nieuwe erbij krijgt....gaat niet plots, dat is een proces. Alles, hobbies-liefde-vrienden..alles zal beter "gaan" voelen. Maar elk verlies....loslaten is toch ook verlies gaat ook met verdriet.....als een "slechte" relatie die je uitmaakt. Je weet dat het goed is maar het doet pijn....En na een tijdje voel je jezelf erg lekker met de nieuwe opgedane wijsheid en vrijheid.....
ik zit misschien in een soortgelijk proces, ontdekken wie ik ben en zijn wie ik ben. Mijn grootste worsteling ondervind ik nu in vriendschappen, vooral bij de vrienden met wie ik mijn meeste tijd doorbreng en lol heb.
BeantwoordenVerwijderenIk bracht veel tijd met ze door omdat ik dacht dat het goed voelde. Nu blijkt dat wat goed voelde was dat ik bij hen mijn angsten kon ontwijken. Je trekt elkaar aan omdat je allemaal ongeveer last hebt van hetzelfde en dat voelt veilig en dus heel prettig J Niemand is trouw dus dat hoef je zelf ook niet te zijn en dan kun je elkaar zelfs wijsmaken dat je er recht op hebt vreemd te gaan.
Je ontwijkt dan met anderen je angsten. Je stimuleert elkaar op deze manier zelfs de angsten in stand te houden, want als een ander de angsten probeert te ontgroeien is dat bedreigend voor jezelf. Dan ben je straks de enige ontrouwe muts en dan moet je zelf wat met je angsten gaan doen.
Ik maakte wat dingen mee waardoor ik iets met mijn problemen moest. Ik pak mijn problemen nu aan en daardoor gaat het beter.
Maar ik voel me soms in niemandsland.
Soms heb ik nog lol met mijn oude vrienden, maar ik merk dat als ik te intensief met hen omga ik de neiging heb terug te vallen in oud gedrag. Ik merk echter ook steeds vaker dat ik me er niet meer prettig voel.
De nieuwe contacten voelen ook niet altijd prettig. Onbekend maakt onbemind. Voel me er soms omgemakkelijk bij. Het is anders dan wat ik gewend was, het is nieuw. Wat je gewend bent voelt vaak prettiger dan wat nieuw is, maar hoeft zeker niet beter te zijn.
Ik merk dat ik rustiger ben door nieuwe contacten. Daar kom ik mijn agsten in tegen en daar leer ik van. Ik merk ook dat mensen die irritatie bij mij oproepen of mij op de kast jagen mijn beste leermeesters zijn. Vroeger vond ik ze gek, maar nu weet ik dat dat vooral veel over mijzelf zegt en het niet aan hen ligt.
Ik probeer nu dus gewoon met mensen om te gaan die mij stimuleren en steunen en ik kijk gelijk naar binnen als ik geïrriteerd ben.
Maar eenzaam is dat soms wel.
Hoi Kate
BeantwoordenVerwijderenHet is enorm herkenbaar. Ik vind ook dat je het heel mooi omschrijft.
Ik heb een maat waarmee ik (te)veel op stap ging, achter vrouwen aan en te veel geld opmaakte. Ik ga zo goed als nooit meer, hij heeft anderen gevonden om het uitgaan door te zetten. gelukkig zie ik hem nog wel in rustiger omstandigheden want ik waardeer zijn aanwezigheid erg...
Nieuwe vrienden maken als je ouder wordt is ook iets moeilijker, ervaar ik. Om het weer net zo vertrouwd te krijgen als de vriendschappen die je al hebt van jonger leeftijden is moeilijk..... de "onzekerheids" vriendschappen zijn vaak al van jonger leeftijden. Moeilijk loslaten, is altijd pijnlijk.
mooi is dat, wat je zegt. Je maakte wat dingen mee waardoor je wel moest werken aan jezelf. Het leven werkt zo...de problemen zullen zich opstapelen als je niet jezelf bent.
Prettig ervaar ik dat, praten met iemand die zo naar zichzelf kijkt als jij! Top. Je bent de weg ingeslagen en terug kan eigenlijk niet meer naar "onbewust"leven...
verwachtingen! "om het weer net zo vertrouwd te krijgen als de vriendschappen die je al hebt van jonger leeftijd". Klinkt alsof je zoekt en verwacht wat je al had, dus toch stiekem weer naar het oude bekende? :)
BeantwoordenVerwijderenAls je daar nieuwe vriendschappen aan toetst wordt het lastig. Denk dat het gevoel van verbondenheid is wat mist in nieuwe contacten. Denk ook dat je dat wel weer kunt krijgen, maar dat heeft echt tijd nodig. Verbondenheid heb je niet zomaar. Tijd en een kans willen durven geven. Omdat het anders is en niet vertrouwd voelt is, voelt het wel eens ongemakkelijk. En als het lastig wordt dan is het soms makkelijker om er maar weer vandoor te gaan. Eigenlijk is dat niet eerlijk naar die anderen en ook niet naar jezelf. Want eigenlijk betekent het dat je jezelf tegenkomt en vlucht. In mijn geval dan. Soms kan het leerzaam zijn te blijven en het te onderzoeken. En dan blijkt het juist goed te zijn geweest. Dat heeft mij twee nieuwe vriendschappen opgeleverd!!!
Hmmm ik ga daar eens wat bewuster naar kijken. De kans op nieuwe vriendschappen is er zeker vaak geweest. maar die contacten vind ik dan prima op dat moment, gaan echter weer voorbij als ik in een andere leefsituatie kom. De vrienden die blijven zijn degene die ik allang ken....Daar zitten er ook bij die ik waarschijnlijk mijn hele leven zal kennen..ook mooi!
BeantwoordenVerwijderenMaar ik ben nooit te oud om te leren ;-)
dus dat wordt weer een blog als je er bewuster naar gekeken hebt?! ;)
BeantwoordenVerwijderenWie weet ;-). Momenteel ervaar ik op dat vlak (nog) geen tekortkoming of worsteling zoals jij het hebt beschreven. Ervaar genoeg andere worstelingen...zoals je kan lezen ;-)
BeantwoordenVerwijderen